ความไม่รู้ ทำให้ยิ่งทุกข์
ยิ่งเข้าใจผิด ยิ่งกังวล
ความโลภ ความโกรธ ความหลง ความสับสน ความอิจฉา ความกลัว
เป็นส่วนหนึ่งของความไม่รู้
มายาล่อหลอกในทิศตรงข้าม นั้นมีสองด้าน จงอยู่กลาง เหมือนกับเช่นดาวเหนือ
อย่าให้ร่างกายอดอยาก หรืออยากสนองกิเลสของมัน จงแน่วแน่อยู่ตรงกลาง
เมื่อเราตระหนักถึงความชั่วร้ายจากมายา ความกังวลทั้งหมดก็จะหายไป
เราจะสัมผัส ความรัก และ การยอมรับ ความรู้สึกทั้งสองอย่างนั้น เหมือนกัน
เมื่อมีความรู้สึกนี้ เราจะไม่รู้สึกเกลียดใครอีกเลย
แม้แต่คนที่โหดร้ายกับเรา เราก็จะไม่รู้สึกเกลียดเขา
แต่ในทางตรงกันข้ามเราจะพยายามวิเคราะห์คนคนนั้น ในแง่ของทางโลกที่ยังมีสิ่งให้ยึดเหนี่ยว
เมื่อประตูแห่งความรู้เกิดขึ้น ความกรุณาเท่านั้นที่จะอยู่กับเรา
ความคิดสร้างภาพลวงตาในสมาธิ
ปัญญา แยกความจริงระหว่างเป้าหมาย และสิ่งอื่นๆ
มันอยู่ในตัวทุกๆคน และทำให้เกิดความเข้าใจผิดในชีวิต
มนุษย์มีเรื่องราวต่างๆ เพราะอารมภ์
ความโลภ ความยึดติด และ ความปราถนาจับเราไว้
วงจรของ การเกิด การแก่ การเจ็บ และการตาย ทำให้ความคิดฝังอยู่ในใจของเรา ฝังแน่นไม่ไปไหน
จงสลัดภาพลวงตาทิ้งไป
เมื่อเราออกจากภาพลวงตาได้ ชีวิตของเราจะเป็นอิสระ และไม่ถูกคุมขัง
ด้วยการ มีศึล สมาธิ ปัญญา
อริยสัจ4 คือความจริง
1 เมื่อมีการเกิด ความทุกข์จะเป็นเงาติดตามตัวของมนุษย์
2 เหตุแห่งทุกข์ คือการยึดติดกับบางสิ่ง ไม่ปล่อยวาง บางสิ่งซึ่งจะเลือนหายไป และหนทางขาด
3 ที่สำคัญ เราต้องเข้าถึงการ ไถ่บบาป ( ชำระจิตให้สะอาด) ตั้งตนอยุ่บนทางสายกลาง
สิ่งใดที่เข้ามาหาเรา ไม่ว่าจะเป็นข่าวดี หรือ ข่าวร้าย จงวางตนอยู่ระหว่างเรื่องทั้งสอง
4 ความทุกข์ทั้งหมดจะแตกหักบนหนทางนี้ และท่านจะเห็นความจริงอันสูงสุด
