ราหุลสูตร

พระผู้มีพระภาคตรัสถามว่า เธอย่อมไม่ดูหมิ่นบัณฑิต เพราะการอยู่ร่วมกันเนืองๆ แล หรือ การทรงคบเพลิง เพื่อมนุษย์ทั้งหลาย เธอนอบน้อม แล้วแลหรือ ฯ

พระราหุลกราบทูลว่า ข้าพระองค์ย่อมไม่ดูหมิ่นบัณฑิต เพราะการอยู่ร่วมกันเนืองๆ การทรงคบเพลิงเพื่อมนุษย์ทั้งหลาย ข้าพระองค์นอบน้อม แล้วเป็นนิตย์ ฯ

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
เธอละกามคุณห้ามีรูปเป็นที่รัก เป็นที่รื่นรมย์ใจ
ออกบวช ด้วยศรัทธาแล้ว จงกระทำที่สุดทุกข์เถิด
เธอจงคบกัลยาณมิตร
จงเสพที่นอนที่นั่งอันสงัดเงียบ ปราศจากเสียง กึกก้อง
จงรู้จักประมาณในโภชนะ
เธออย่าได้กระทำ ความอยากในวัตถุเป็นที่เกิดตัณหาเหล่านี้
คือ จีวร บิณฑบาต ที่นอน ที่นั่ง และปัจจัย
เธออย่ากลับมาสู่โลกนี้อีก
จงเป็น ผู้สำรวมในปาฏิโมกข์และในอินทรีย์ ๕
จงมีสติไปแล้วในกาย
จงเป็นผู้มากไปด้วยความเบื่อหน่าย(เอือมระอา)
จงเว้นสุภนิมิต อันก่อ ให้เกิดความกำหนัด
จงอบรมจิตให้มีอารมณ์เป็นหนึ่ง ให้ตั้งมั่นดีแล้วในอสุภภาวนา
จงอบรมวิปัสนา
จงละมานานุสัย
แต่นั้นเธอจักเป็นผู้สงบ เพราะการละมานะเที่ยวไป ฯ

ได้ยินว่า พระผู้มีพระภาคตรัสสอนท่านพระราหุล ด้วยพระคาถาเหล่านี้ เนืองๆ ด้วยประการฉะนี้แล ฯ